دخترک این روزها حسابی کوآلا شده. 

چسبیده به من و بسی بداخلاق!

فکرمیکنم بخاطر دندون های بالاییش باشه که یکیش در حال بزرگ شدنه

دیشب با گریه از خواب بیدار شد و شاید یک ساعت تلاش کردیم تا آروم بگیره و بخوابه

کلا یه هفته ست خواب روز و شب اش حسابی به هم ریخته

خیلی از این موضوع ناراحتم گریه هاش دلم رو کباااب میکنه از بس که سوکه :(

نمیدونم مشکلش چیه دقیقا

بین این همه فکر و دلمشغولی و کارهای خونه و بیرون، بخش "مامان" وجودم از همه پررنگ تر و حساس تره بنظرم رشدی که در بچه داری هست ابدا در زندگی دونفره نیست! خدا به همه مون کمک کنه


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها